สมาคมช่างเหมาไฟฟ้ าและเคร่ืองกลไทย ที่ได้ส่งผ้แู ทนเป็ นคณะอนกุ รรมการจดั ทํามาตรฐาน
ก) ใชเ้ ป็นตวั นำ่ ประธำน สำยปอ้ น และสำยวงจรยอ่ ย
จํากดั การเกิดไฟฟ้ าขดั ข้องของวงจร หรือบริภณั ฑ์ โดยการเลือกอปุ กรณ์ป้ องกนั กระแสเกิน และ
ออกได้สะดวก ปริมำตรของสำยและฉนวน รวมทั้งหัวต่อสำยเม่ือรวมกันแล้วต้องไม่เกินร้อยละ
บริภัณฑ์ส่ำหรับงำนอ่ืนซ่ึงไม่ใช่เครื่องมือหรือบริภัณฑ์ท่ีเก่ียวกับแผงสวิตช์หรือแผงย่อยนั้น
ทีจ่ ดั ทำ่ ต้องอยดู่ ำ้ นนอกของฝำกลอ่ งและเหน็ ไดช้ ดั
เป็ นคํานิยามสําหรับการติดตงั ้ ทางไฟฟ้ า สําหรับระบบไฟฟ้ าแรงตํ่ากบั ระบบไฟฟ้ าแรงสงู ตอน
ก) ในบริเวณอนั ตรำย นอกจำกจะระบไุ ว้เปน็ อย่ำงอ่นื
หมำยเหตุ ขนาดของกระแสสายไฟฟ้า และการติดต้ังท่ีนอกเหนือไปจากตารางท่ีกาหนด การไฟฟ้าฯ
อยา่ ง ของระบบท่ีมีตวั จา่ ยแยกตา่ งหาก
สมาคมช่างเหมาไฟฟ้ more info าและเคร่ืองกลไทย และสมาคมวิศวกรที่ปรึกษาเครื่องกลและไฟฟ้ าไทย
ไฟฟ้ำหรือบริภัณฑ์ อ่ืนๆ ต้องเป็นชนิดที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์นี้ ในที่ซึ่งสำยเคเบิลแกนเดียวเข้ำ
บอ่ พกั สำยหรือทอ่ ร้อยสำยเคเบลิ ใต้ดนิ กบั สำธำรณปู โภคต่ำง ๆ ด้วย (ดูภำคผนวก ค.)
ค. เป็ นข้อกําหนดการติดตงั้ ทางไฟฟ้ าทวั่ ไปท่ีสําคญั ซึ่งเป็ นข้อพึงปฏิบตั ิในงานออกแบบและ